Conny Janssen over FRAMED

Choreograaf Conny Janssen blikt hier, in gesprek met dramaturg Judith Wendel, terug op hoe FRAMED in 2020 ontstond. En hoe het concept in de jaren de daarna uitgroeide tot de voorstelling die momenteel, van februari t/m juni 2023, in de theaters te zien is.

Zomer 2020.
We hadden net een – naar later bleek de eerste – coronagolf achter de rug, waarin er van alles was gebeurd, en van alles niet was gebeurd. Plotseling was alles stilgevallen. Voorstellingen werden afgezegd, geplande optredens verschoven. We moesten ons opeens verhouden tot iets wat we niet kenden. Maar we bewogen ook door, voorzichtig. We creëerden in eigen huis – binnen de beperkingen van corona – negen solo’s met de verbindende titel MONUMENTS OF SOLITUDE, ons antwoord op de onverwachte stilstand.

Na de zomer van 2020 pakten we de draad met goede moed weer op en begonnen met de voorbereidingen voor FRAMED. We waren behalve geschrokken ook geïnspireerd door de eerste lockdown die we hadden gehad. We reflecteerden op wat dat doet met een stad, wat dat doet met de mensen in een stad. Als we geïsoleerd worden, afgesneden van contact, teruggetrokken in onze eigen bubbel. Wat gebeurt er met je, als je naar je eigen binnenste moet kijken? Als sociaal contact niet meer zomaar logisch is. Als we deuren en ramen dichthouden?

We wilden in FRAMED ‘slices of life’ laten zien. Inzoomen op wat er achter onze gesloten deuren plaatsvond. We wilden kijken ín die stad, en achter de muren van de huizen komen. We vroegen de dansers op die vraag materiaal te ontwikkelen. We maakten solo’s, duetten. Hun innerlijke wereld vertaalden we in dansmateriaal. We smeedden en kneedden en creëerden een wereld waarin al deze ‘frames’ te zien waren, al deze mensen die ingekaderd waren. We zochten muziek die gevoelsmatig bij die verschillende gevoelens en gedachtes paste. Van energieke sprankelende muziek van Vivaldi, via stadse pulserende soundscapes naar de indringende stem van Nina Simone. We trokken Rotterdam in en filmden de stad. Met een LEDwall op toneel waren deze filmbeelden als de huid van de stad te zien. Om vanuit die huid, vanaf de buitenkant van al die levens, naar de binnenkant van de mensen te gaan. Kortom, we waren een voorstelling aan het maken waarin we uiting konden geven aan de impact die die periode op ons had.

Eind 2020.
De werkelijkheid haalde ons in. Er kwam een tweede lock-down. Theaters sloten opnieuw hun deuren, en FRAMED kon niet in première gaan. Maar we lieten ons niet uit het veld slaan en maakten van de voorstelling een film. Deze stream was in de huiskamers te zien, en zo deelden we wat we wilden delen met de wereld. Het was een rare paradox. De voorstelling die het ingesloten-zijn thematiseerde, werd een film die we alleen vanachter onze gesloten voordeuren konden zien.

In seizoen 2021-2022 konden we dan eindelijk ons publiek weer ontmoeten. We toerden HOME door heel Nederland en speelden 16 keer de locatievoorstelling SO HERE WE ARE NOW in het voormalige distributiecentrum van de Van Nelle Fabriek.

Najaar 2022.
De start van de repetities van FRAMED. Met een deels nieuw ensemble pakken we de draad weer op en beginnen met het hernemen van de voorstelling. Af en toe blijft er even iemand thuis om uit te zieken, maar corona krijgt ons dit keer niet in zijn greep. We komen uit onze huizen, repeteren samen, werken hard en verfijnen en verdiepen het materiaal.

10 februari 2023.
FRAMED gaat in première!